Twee grote oorlogen kort na elkaar hebben ervoor gezorgd dat in het bewustzijn, van de west Europeaan en breder, iedereen die deel uitmaakt van de Europese cultuur, geweld gaan schuwen is. Zoals op de Ijzertoren te Dikmuide de wens en eis in vier talen staat: NOOIT MEER OORLOG.
Maar wat is er met de energieen, de psychische, de politieke, de godsdienstige, economische energieen, die in het verleden de grote catastrofes als de twee grote oorlogen hebben veroorzaakt, wat is er mee gebeurd? Zijn die door de wetten, afspraken, overlegorganen en samenwerkingsverbanden plots weg? Is de West Europese mens dan plots een ander wezen geworden? Waar zijn de mensen gebleven die deze energieen belichaamden en voeding gaven? Kan boosheid niet meer omslaan in collectieve woede, zodat we de wapens opnemen?
[lees verder...]
Maar wat is er met de energieen, de psychische, de politieke, de godsdienstige, economische energieen, die in het verleden de grote catastrofes als de twee grote oorlogen hebben veroorzaakt, wat is er mee gebeurd? Zijn die door de wetten, afspraken, overlegorganen en samenwerkingsverbanden plots weg? Is de West Europese mens dan plots een ander wezen geworden? Waar zijn de mensen gebleven die deze energieen belichaamden en voeding gaven? Kan boosheid niet meer omslaan in collectieve woede, zodat we de wapens opnemen?
[lees verder...]
Erik Goris
Geen opmerkingen:
Een reactie posten